Geloof en seksueel misbruik

Op deze pagina gaan we in op twee verschillende thema’s rondom seksueel misbruik en het christelijke geloof.
Als eerste gaat het over het thema ‘Vergeving’. Daarna schrijven we over ‘God als Vader’.

Vergeving na seksueel misbruik
Vergeven is een belangrijke, christelijke waarde. Met het Onze Vader bidden wij: “Vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren”.
Veel slachtoffers worstelen met vergeving. “Mijn omgeving zegt dat ik mijn dader moet vergeven, maar hoe kan ik dit doen…”

Vaak is de gedwongen vergeving bedoeld als eerherstel voor een dader, of het krijgen van rust voor de omgeving. Het gebeurde kan dan afgesloten worden.

Maar: op die manier wordt het belang van de dader of de omgeving vooropgesteld bij het belang van het slachtoffer. Er wordt volledig voorbijgegaan aan het onrecht dat het slachtoffer is aangedaan.
Het probleem van machtsisbruik, dat altijd speelt bij seksueel misbruik, wordt hiermee niet opgelost. De structuren waarin het seksueel misbruik plaats kon vinden, worden gelaten zoals ze zijn. Op die manier vergeving vragen van een slachtoffer is het voortzetten van het kwaad (bron).

Vergeving is het recht van een slachtoffer

Vergeving zal pas mogelijk zijn nadat een slachtoffer een (lange) weg van verwerking en herstel is doorgegaan.
Vergeven is het weten dat de dader schuldig is, maar daarvoor geen wraak nemen. Het is het recht van een slachtoffer om daarvoor te kiezen.
Zo mogen vergeven is bevrijdend en genezend. Dit betekent ook dat een dader hierin geen rol speelt. Berouw van een dader kan zeker helpen. Maar het is niet nodig om toch de bevrijding van vergeving te kunnen ervaren (bron).

Spijt of berouw
Vaak zal een dader seksueel misbruik ontkennen. Ook is er vaak geen schuldgevoel over het gebeurde.
Wanneer hier wel sprake van lijkt te zijn, dan is er een belangrijk verschil tussen spijt en berouw.

Spijt is wanneer een dader vervelende gevolgen van het uitkomen van het seksueel misbruik ervaart (verlies van status, etc.) en vervolgens spijt betuigt over de daden.
Dit heeft niets te maken met het erkennen van schuld over wat het slachtoffer is aangedaan. Spijt betuigen blijft vaak algemeen. “Het spijt me van alles”. Spijt wordt ook vaak niet persoonlijk aan het slachtoffer betuigd, maar aan de omgeving.
Bij berouw erkent een dader schuld voor het onrecht dat is aangedaan aan het slachtoffer.
Berouw wordt, wanneer mogelijk, persoonlijk aan het slachtoffer betuigd. Berouw geeft geen recht op vergeving van het slachtoffer. Vergeving is een recht waar alleen het slachtoffer over gaat. Berouw kan wel helpend zijn voor een slachtoffer om te kunnen vergeven.

In de Bijbel worden ook andere beelden voor de Heere gebruikt, bijvoorbeeld moederlijke: “Kan ook een vrouw haar zuigeling vergeten, dat zij zich niet ontferme over den zoon haars buiks? Ofschoon deze vergate, zo zal Ik toch u niet vergeten!” (Jesaja 49:15).
Het kan helpend zijn om hierbij stil te staan. Laat er ook vanuit de omgeving van het slachtoffer begrip zijn voor de moeilijke worstelingen die een slachtoffer ook op geloofsgebied doormaakt.
Een slachtoffer: “Ik ken veel mede slachtoffers die hun geloof verloren hebben. Het is God Die mij heeft vastgehouden en mij weer bij Hem heeft teruggebracht. Anders was ook ik mijn geloof kwijtgeraakt.”